اگر به یک خرما فروشی بروید که تخصص فروشنده آن فروش خرماست، احتمالا با انوع و اقسام اسم‌های روبرو می‌شوید. تنوع خرما از هر محصول خوراکی که به ذهنتان میرسد بیشتر است. همین انواع مختلف هر کدام قیمت خاص خودشان را در بازار دارند و با طعمی که دارند طرفدارهای پروپاقرصشان را پیدا کرده‌اند.
.
• خرمای پیارم:
در جنوب ایران و استان هرمزگان، یکی از خوشمزه‌ترین خرماهای نیمه خشک ایران تولید می‌شود که مخاطبان جهانی دارد. نخل‌های پیارم عمدتا در دامنه کوه‌ها کاشته می‌شود و تقریبا کشت آن ارگانیک بوده و ماده شیمیایی در تولید آن اصولا کاربردی ندارد. پوست نازک به رنگ قهوه‌ای تیره و ظاهری شکلاتی دارد. برای همین خرمای پیارم به خرمای شکلاتی هم معروف است. این خرما به علت خشک بودن و قابل نگهداری بودن در مدت طولانی طرفداران زیادی در بازارهای داخلی و خارجی دارد. شهرستان حاجی آباد به علت داشتن آب و هوای گرم و خشک تنها منطقه کشت پیارم در ایران به شمار می‌رود.
.
• خرمای استعمران:
یکی از انواع خرماهایی که در ایران تولید می‌شود، خرمای استعمران نام دارد. نزدیک به ۷۰ درصد نخل‌های خوزستان خرمای استعمران تولید می‌کنند. نیمه خشک بودن آن سبب طول عمر بیشتر و افزایش فرصت فروش آن شده است. خرمای استعمران قند بالایی دارد و برای ورزشکاران مناسب است. پوست ضخیم، از جمله ویژگی‌های این نوع خرما به شمار می‌رود.
.
• خرمای شاهانی:
نام‌هایی، چون شاوانی، شونی و خورک، از دیگر نام‌های این نوع خرماست. در بیشتر نخلستان‌های جهرم، این نوع خرما برداشت می‌شود. خرما شاوانی بسیار شیرین و خوش رنگ است. این نوع خرما بافت نرم و مرطوبی دارد و از آن برای تهیه انواع شیره خرما استفاده می‌شود.
.
• خرمای مضافتی:
برای اکثر مردم، مضافتی شناخته شده‌ترین نوع خرما است. طعم عالی و رنگ سیاه آن طرفدار زیادی را به خود جذب کرده. این خرما را در بم کرمان زیاد می‌بینیم و در واقع خرمای مضافتی بم، مهم‌ترین خرماهای بازاری کشور را تشکیل می‌دهد. تهرانی‌ها، خرمای مضافتی را بیش از سایر خرماها مصرف می‌کنند.
.
• خرمای زاهدی:
طلایی و بیضی شکل است و دارای یک بافت نرم و طعم آجیلی است. خرمای زاهدی پوست ضخیمی دارد، نیمه خشک است و نسبت به سایر خرماها شیرینی کم‌تری دارد. این خرما در مناطق جنوب کشور، در سطح وسیع کشت می‌شود. چون این خرما به راحتی ذخیره و حمل می‌شود، بین تاجران خرما طرفدارهای زیادی دارد.
.
• خرمای کبکاب:
خرمای کبکاب در بهبهان به دست می‌آید و پر شیره هست. این خرما یکی از اقتصادی‌ترین خرماها به شمار می‌رود و رنگ قهوه‌ای تیره دارد. هسته بیضی شکل و کشیده آن در کنار میزان چسبندگی زیاد هسته به میوه، از قابلیت‌های این خرما به شمار می‌رود.
.
• خرما ربی:
خرمای ربی از جمله انواع خرمای نیمه خشک است و از ماندگاری مطلوبی برخوردار است. این خرما در نواحی وسیعی از سیستان و بلوچستان پرورش داده می‌شود. خرمای ربی ظاهری چروکیده و قدی کشیده دارد.
.
• خرمای برهی:
خرمای برهی اصالتا از عراق است و در ایران هم کاشت می‌شود. این خرما دیر رس است و مقاومتی در برابر رطوبت از خود نشان نمی‌دهد. رنگ خاص خرما که کهربایی تا قهوه‌ای متمایل به قرمز است، جلوه خاصی به این خرما داده و چسبندگی کلاهک به میوه کم است. این نوع خرما ترد است و تقریبا مزهی کارامل و شکر قهوه‌ای را می‌دهد.
.
• خرمای آل مهتری:
از انواع زودرس خرما است. میوه آن نسبتا کوچک و کشیده است و زودرس بودن آن باعث شده است ارزش اقتصادی آن بالا برود. این خرما بومی استان هرمزگان است. رنگ آن زرد است و ظاهری کشیده دارد.
.
• خرمای گنطار:
گنطار یکی از مرغوب‌ترین خرماهای صادراتی استان خوزستان است. قابلیت نگهداری بالا و مخاطبان زیاد در خارج از کشور سبب شده تا اکثرا این محصول به بازارهای هدف صادر شود.
.
• خرمای خضراوی:
خرمایی خضراوی بیشترین سطح زیر کشت در خوزستان را بعد از خرمای استعمران دارد. از جمله خرماهای زودرس و نرم به شمار می‌رود و هسته بیضی شکل با رنگ قهوه‌ای کم رنگ، با میزان چسبندگی هسته به میوه کم دارد.
.
• خرمای خاصویی:
خرمای خاصویی را اکثرا مردم نمی‌شناسند. اما از مهم‌ترین ارقام کشاورزی بهبهان در استان خوزستان به شمار می‌رود و مرغوب و شیرین است. خرمای خاصویی اندازه کوچکی دارد و ظاهر آن شبیه بامیه است.
.
• خرمای شکر:
خرمای شکر به نسبت بقیه انواع خرما، قند بیشتری دارد و شیرین‌تر است. رنگ این خرما در مراحل مختلف رسیدن به ترتیب سبز متمایل به زرد و قهوه‌ای بوده و از انواع زودرس و اقتصادی در بین خرماها به حساب می‌آید. خرمای شکر تقریبا خشک است.
.
• خرمای مرداسنگ:
خرمایی معروف در استان کرمان که رنگ میوه زرد و کیفیت بالایی دارد. تقریبا در مناطق دیگر کشور برای فروش عرضه نمی‌شود و اگر خواهان خوردن این خرما هستید، توصیه می‌کنیم به مناطق جنوب کشور سفر کنید.
.
منابع:
.http://www.rooykardemrooz.ir
